Dodane dnia 24.04.2010, przez: monstrol | komentarze [3]

DoA Paradise zostało rzucone na rynek prawie miesiąc temu. Gra nie zaskarbiła sobie przychylności recenzentów. Przeglądając wynurzenia mniej lub bardziej profesjonalnych pismaków, trafiłem na jedno ciekawe zapytanie. Czy DoA Paradise reprezentuje jakikolwiek z klasycznych gatunków gier?

Problem taki zaistniał już przy okazji premiery protoplasty serii - mianowicie Dead or Alive Xtreme Beach Volleyball. Sama nazwa sugerowała przynależność gatunkową, jednak jak łatwo było zauważyć, siatkówka nie była najistotniejszą warstwą gry. Przy okazji premiery Xtreme'a 2 kwestia jeszcze mocniej się rozmyła, za czym poszło wycięcie słowa "Volleyball" z tytułu i zaimplikowanie większej ilości mini gier. DoA Paradise wylądował na PSP i pytanie powraca.

Według mnie, DoA Paradise nie jest ściśle związane z żadnym z gatunków gier. Jest to tytuł, w którym zwyczajnie zmaksymalizowano czynnik casualowości. Ci, którzy
podjęli próbę scalakowania Xtreme'a 2 pewnikiem się ze mną nie zgodzą, ale achievmenty z definicji są ukłonem w stronę graczy hardcore'owych. Mamy tutaj siatkówkę, zbieractwo, zabawę w fotografa, podglądacza - mamy więc typowe japońskie danie podane na gorąco. DoA Paradise to zwyczajny zbiór minigier, propozycja dla ludzi, którzy w ten sposób chcieliby zabić nudę.

Teraz wyniki: 3+ w najnowszy PE (w skali 10-stopniowej) i średnia ocen 38.86% w gamerankings, na podstawie 14 recenzji. Dramatycznie, ale pamiętajmy, że tak naprawdę nie recenzje sprzedają grę. Bardzo ciekawa jest dosyć wysoka (w porównaniu do średniej) ocena w Edge, magazynie, który słynie z niskich not wystawianych grom. Świadczy ona o tym, że grę warto sprawdzić i samemu ocenić.

Trzymajmy kciuki za wysoką sprzedaż tego osobliwego produktu. Na pewno będzie ona bardziej korzystna dla wizji bijatyki spod znaku DoA na PSP, niĽli sprzedaż niska. Jak dla mnie, graficznie nie musiałby być to majstersztyk, ważne, aby przeniesiono tempo i grywalność. Odstawmy jednak marzenia na bok.